Ήταν μια από εκείνες τις στιγμές που απλά η έμπνευση στερεύει. “Applied Imagination” το αντικείμενο της εργασίας, αλλά ο κέρσορας είχε μουλαρώσει. Σαν να είχε χάσει ξαφνικά όλη του τη φαντασία, δεν πήγαινε ούτε λέξη παρακάτω. Η Τζένη κοίταξε με άδειο βλέμμα την οθόνη άλλη μια φορά κι ύστερα το βλέμμα της έφυγε πάλι πιο πίσω στο παράθυρο. Στο χειμωνιάτικο απομεσήμερο.
Λίγο πριν παραδεχτεί στον εαυτό της ότι το μυαλό της είχε ήδη πάρει ρεπό για το υπόλοιπο της μέρας, είπε να αναζητήσει λίγη έμπνευση στη μουσική. Έβαλε μια λίστα με oldies & goldies… Πάντα πίστευε πως ο ευκολότερος τρόπος να ταξιδέψεις στον χρόνο ήταν με νότες. Της άρεσε να φαντάζεται και να ζει τις περασμένες δεκαετίες, δεκαετίες στις οποίες σε κάποιες περιπτώσεις δεν ήταν καν γεννημένη, ακούγοντας τις ιστορίες τους γραμμένες σε πεντάγραμμο. Η μουσική άλλωστε συχνά την ξεμπλόκαρε δημιουργικά, όταν η έμπνευση την εγκατέλειπε, αλλά τα deadline έδειχναν τα… ακονισμένα δόντια τους. Μα σήμερα, ακόμη και αυτή δεν ήταν αρκετή, ένα αδιάφορο μουσικό χαλί.
“She’s got the look”, τραγουδούσε τώρα μια ακόμη σκονισμένη μπάντα από το 80s χρονοντούλαπο, και ξαφνικά η Τζένη έσκασε ένα πλατύ χαμόγελο! Μα και βέβαια, αυτό χρειάζομαι! I’ve got the louk! Σκέφτηκε, κρυφογελώντας κάτω από τα… ξελιγωμένα μουστάκια της με το λαχταριστό λογοπαίγνιο.
Βλέπεις, η Τζένη είχε μια κρυφή μανία. Ήταν γλυκατζού! Πολύ. Αλλά δεν την έβρισκε με όλα τα γλυκά. Είχε και τις αδυναμίες της. Όπως με τη μουσική, έτσι και με τη ζαχαροπλαστική, ήταν αυτό που θα λέγαμε… old school. Και ανάμεσα στα αγαπημένα της γλυκίσματα, πρώτος και καλύτερος, παρέλαυνε ένας ακόμη vintage star, βγαλμένος από τα πιο γλυκά όνειρα της κουζίνας της γιαγιάς: ο all time classic λουκουμάς. Και υπήρχε ένα μέρος, όπου ο λουκουμάς γνώριζε την αποθέωσή του. Το LoukouΜania!
Να σου την λοιπόν, λίγη ώρα μετά, μπαίνει η Τζένη περιχαρής στον παράδεισο του λουκουμά. Λατρεύει τον τρόπο που ένα κλασικό γλύκισμα, περνάει σε μια new age κατάσταση και φτάνει σε σημείο να εφευρίσκει τον εαυτό του ξανά και ξανά. Σαν να μην πέρασε μια μέρα και όμως, σαν να τον γεύεσαι για πρώτη φορά. Ο λουκουμάς στα καταστήματα Loukoumania, δεν είναι ο βαρετός, προβλέψιμος επισκέπτης από τα παλιά, που στις αποσκευές του κουβαλάει μόνο φίλτρα παρελθοντικά και γλυκερή νοσταλγία. Είναι ένας ξανανιωμένος ζεν πρεμιέ της παλιάς ζαχαροπλαστικής σκηνής, που φτάνει στο σήμερα τολμηρός και περιπετειώδης, για να πρωταγωνιστήσει σε νέες ιστορίες. Βουτάει με τρέλα σε μέλια, φρουτένιες σως και σοκολάτες, στροβιλίζεται σε θάλασσες πραλίνας, καραμέλας, μπανάνας και κρέμας λεμονιού. Τολμάει μέχρι και να φλερτάρει με αλμυρές γεύσεις, να φιλήσει τη γραβιέρα Κρήτης, να αγκαλιάσει τη φέτα, να σμίξει με Philadelphia και καρύδια, αλλάζοντας το διαχρονικό story που τον θέλει πάντα γλυκό!
“Αν αυτό δεν είναι εφαρμοσμένη φαντασία τότε τι είναι…” σκέφτεται η Τζένη, ενώ το μυαλό της έχει κιόλας πάρει μπροστά, λίγες μπουκιές μετά, και επιστρέφει νοερά στη μισοτελειωμένη εργασία που άφησε πίσω.
Κάθε μηχανή θέλει το καύσιμό της για να στροφάρει· και στον δικό της κόσμο, ο λουκουμάς είναι η fail safe επιλογή για άμεσο… φουλάρισμα. Η γεύση που δεν την απογοητεύει ποτέ. “Να βάλω κι ένα εσπρεσσάκι;” ρωτάει με χαμόγελο η νεαρή υπάλληλος και η Τζένη νεύει ναι, με ένα στόμα μπουκωμένο ακόμη με αφράτη ζύμη και κρέμα Ferrero! Μια γουλιά μυρωδάτου, δυνατού καφέ είναι το τέλειο επισφράγισμα αυτής της κορυφαίας εμπειρίας, που αποδεικνύεται η τέλεια απάντηση, όποιο κι αν είναι το ερώτημα.
Λίγο μετά, επιστρέφει στη θέση της και ανοίγει το laptop! “Όταν η έμπνευση κατεβάζει λουκέτα, πας LoukouMania και λίγο μετά… Louk who’s back!” μονολογεί χαμογελώντας. Και διπλοκλικάρει αποφασιστικά το ανυπόμονο αρχείο που περιμένει να φύγει.
